Złamanie kręgosłupa jest uszkodzenie struktury jednego lub rzadziej kilku kręgów.
W wyniku złamania kręgu powstaje zniekształcenie kształtu, utrata jego funkcji podporowej i zaburzenie osi kręgosłupa.
Najczęściej złamanie dotyczy kręgów odcinka piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa. W części przypadków złamaniu kręgu towarzyszy uszkodzenie struktur nerwowych i wynikające z niego porażenie kończyn.
Do złamania dochodzi często w wyniku upadku z wysokości lub wypadku komunikacyjnego.
Pacjent ze złamaniem kręgosłupa zwykle trafia po urazie bezpośrednio na Szpitalny Oddział Ratunkowy. Zgłasza głównie dolegliwości bólowe okolicy uszkodzonego kręgosłupa. Jeżeli złamaniu towarzyszy porażenie pacjent nie czuje i nie może poruszyć kończynami.
Badanie składa się z wywiadu i badania lekarskiego, oraz odpowiednich badań dodatkowych (RTG, Tomografia Komputerowa, badania laboratoryjne).
Na podstawie całego badania podjęta zostaje decyzja o sposobie leczenia. Leczenie może być zachowawcze (nieoperacyjne) lub operacyjne.
Leczenie nieoperacyjne to reżim łóżkowy, gorsety gipsowe lub częściej syntetyczne oraz rehabilitacja.
Leczenie operacyjne to:
- repozycja i stabilizacja złamania ,
- odbarczenie kanału kręgowego,
- wertebroplastyka .
Przy podjęciu decyzji o rodzaju i terminie zabiegu znaczenie ma:
- stan ogólny chorego,
- wystąpienie porażenia,
- występowanie dodatkowych obrażeń,
- rodzaj złamania,
- choroby dodatkowe.
Każdy sposób leczenia ma swoje zalety i wady. Należy pamiętać, że operacja nie przyśpiesza zrostu kości. Ostateczną decyzję co do sposobu leczenia, po konsultacji z lekarzem, podejmuje pacjent.